Schilderes met de ziel van een danseres
door Ge Ansems
HC - 29 november 2004
Foto: Peter Varkevisser
ZOETERMEER De tangodansers Pingel (Inge Braat) en Peter van Enk 'dansen' in witte lijnen gevangen op de zwarte doeken van Anita Gaasbeek, die van 11 tot 20 december te zien zijn op een expositie in het kunstcentrum de BaZtille aan de Rokkeveenseweg. Anita is nog volop aan het werk voor de expositie. Het grijze daglicht van de herfst stroomt vrijelijk door grote ramen het atelier op de zolderverdieping van haar woning in Rokkeveen binnen. Uit luidsprekers in de ruime werkruimte , sijpelt ingeblikte tangomuziek van de Argentijnse bandoneonist Astor Piazolla tussen de schilderijen. Anita is volledig in de ban van de tango. "Het gaat om hartstocht en tevens om tragiek. In Argentinië drukken de dansers in de tango uit hoe zij zich voelen. Pingel, ze heet eigenlijk Ingrid maar werd als kind door haar moeder al Pingel genoemd, en Peter dansen de tango zonder vaste patronen. Ze gebruiken een aantal basispasjes waarop zij improviseren. Het gaat ook om de sfeer. Er zit een gevoel in die je ook aantreft in de blues. Ik kan nog niet helemaal uitdrukken hoe ik het ervaar."
Anita ging als kind al met haar vriendinnetje mee naar balletles om de verrichtingen van haar en haar klasgenootjes op papier vast te leggen. Diep in haar hart had zij zelf ook graag danseres willen worden. Van lessen is het echter nooit gekomen. Zij was niet echt slank en voelde zich niet vrij in haar bewegingen. De beeldende kunst lag meer op haar weg. Maar al tijdens haar academietijd droomde zij van het werken in het theater. In 1994 kwam dit droom uit. Tijdens een voorstelling van het Nederlands Danstheater (NDT) maakt zij vanuit de zaal schetsen van de dansers op het toneel. Ze liet de tekeningen na afloop zien aan de leiding var het gezelschap en kreeg toestemming tijdens de repetities schetsen te maken. De resultaten hiervan werden later tentoongesteld in de studio van het NDT. En zo rolde Anita de danswereld in. Ze werkte met het Ballet van Vlaanderen, het Nationaal Ballet, hei Scapino Ballet en de dansgroep van Conny Jansen. Een 'hoogte punt' in haar carrière was een op treden in het ballet 'Frozen Marks' van de Spaanse choreografe Inma Rubio Tomas, dat in 1998 door het Scapino Ballet voor het voetlicht werd gebracht. Anita zat tijdens de voorstelling op het toneel schetsen te maken. Ze legde in razend tempo de bewegingen van de dansers vast op tientallen vellen wit papier, die zij na een vluchtige aanraking van de kwast in een doorgaande beweging achteloos op de grond wierp. Anita danste met de kwast.
Revanche
"Het was een droom, die werkelijkheid werd. Ik zat in een balletvoorstelling. Ja misschien is het schilderen van dansers voor mij wel een manier om revanche te nemen. Een danscarrière was voor mij niet weggelegd, toch ben ik erin geslaagd via een omweg in de danswereld terecht te komen. Ik vind het spannend mensen vast te leggen die in beweging zijn. Zeker, sporters bewegen ook. Maar sport is puur fysiek. Voor mij zijn sfeer en achtergrond, die je aantreft in het theater ook belangrijk."
Anita kwam acht jaar geleden al in aanraking met de tango. Tijdens een viering van Koninginnenach in Den Haag belandde zij in het tangocafé 't Syndicaat. "Ik zag daar mensen de tango dansen en dacht toen al: daar ga ik ooit iets mee doen. Vorig jaar ben ik naar een concert geweest van de bandoneonist Karel Kraayenhof, die ook speelde bij het huwelijk van Alexander en Maxima. Ik ben mij meer gaan verdiepen in de tango door erover te lezen. En via een vriendin kwam ik in aanraking met de tangoschool Cuartito Azul in Rotterdam waar Pingel en Peter sinds 2002 lesgeven. Ze treden ook op als showpaar. Recent traden zij nog op met het Tango Orkest Otra in de Rotterdamse Doelen."
Anita vangt het paar in geschilderde bewegingen die worden afgeremd, waardoor de gewenste spanning ontstaat. De figuren zijn wit en steken af tegen een zwarte achtergrond waaraan donker rood is toegevoegd. Af en toe zijn de dansers slechts schimmen die bij de gratie van de beweging zichtbaar worden. Anita heeft aan sommige doeken teksten van gedichten toegevoegd. Gedichten in het Lunfardo, het dialect van Buenos Aires, de taal waarin de inwoners van de Argentijnse hoofdstad hun passie en smart uiten.
Tangoles
Lunfardo is ook de naam van het tangokwartet, dat op zondag 12 december tijdens de opening van de expositie optreedt in de BaZtille. Peter en Pingel treden eveneens op. Ze verzorgen ook de gratis tangoles, een introductieles voor het publiek. Het festijn begint om 14 uur en duurt tot 17 uur. De tentoonstelling is al een dag eerder voor bezichtiging geopend. Tot en met 19 december kunnen belangstellenden er op zaterdag en zondag terecht van 13 tot 17 uur. Wie buiten de openingsuren een kijkje wil nemen, kan een telefonische afspraak maken via nummer 06 15386063.
